1. หน้าแรก
2. ประวัติ และวิสัยทัศน์

ประวัติ และวิสัยทัศน์

ประวัติคณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์
คณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา มีประวัติความเป็นมาโดยสังเขป ดังนี้
      พ.ศ. 2505 เริ่มเปิดสอนในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ใช้ชื่อ แผนกวิชาอุตสาหกรรมศิลป์ ต่อมา พ.ศ. 2508 จึงเปลี่ยนชื่อเป็น แผนกวิชา ออกแบบผลิตภัณฑ์
      พ.ศ. 2510 เปิดแผนกวิชาสถาปัตยกรรม ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง
      พ.ศ. 2515 เปิดแผนกวิชาศิลปกรรม ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง แผนกออกแบบผลิตภัณฑ์ ขยายหลักสูตรจากระดับประกาศนียบัตร วิชาชีพเป็นประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง พร้อมกับแผนกวิชาสถาปัตยกรรมเปิดสอนในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ 
      พ.ศ. 2520 วิทยาลัยเทคนิคภาคพายัพ โอนเข้าสังกัดในวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา ตามพระราชบัญญัติวิทยาลัยเทคโนโลยีและ อาชีวศึกษาพ.ศ. 2518 และได้ใช้ชื่อใหม่ว่าวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา วิทยาเขตเทคนิคภาคพายัพ โดยมี ความมุ่งหมายเพื่อขยายงาน อาชีวศึกษาให้สูงขึ้นถึงระดับปริญญาตรี
      พ.ศ. 2523 แผนกวิชาศิลปกรรมเปิดสอน ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ 
      พ.ศ. 2524 คุณหญิงดารา ไชยศสมบัติ ได้บริจาคที่ดินจำนวน 5 ไร่ ให้กับเขตพื้นที่ภาคพายัพ ณ บริเวณหลังวัดเจ็ดยอด และได้ซื้อเพิ่มอีก จำนวน 5 ไร่ รวมเป็นพื้นที่จำนวน 10 ไร่ เพื่อใช้ในการก่อสร้างสถานศึกษาตามเจตนาของเจ้าของที่ดิน 
      พ.ศ. 2526 แผนกวิชาศิลปกรรมและแผนกวิชาออกแบบผลิตภัณฑ์ ย้ายมาอยู่ที่บริเวณข้างวัดเจ็ดยอด เรียกว่า วิทยาเขตเทคนิคภาคพายัพ (เจ็ดยอด)
      พ.ศ. 2527 เปิดแผนกวิชาการพิมพ์ ในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสู
      พ.ศ. 2528 แผนกวิชาการพิมพ์ เปิดสอนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ เปลี่ยนชื่อแผนกวิชาออกแบบผลิตภัณฑ์ เป็นแผนกวิชาออกแบบ ผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม 
      พ.ศ. 2530 เปิดสอนวิชาเครื่องปั้นดินเผา ในแผนกวิชาอุตสาหกรรมเครื่องบั้นดินเผา 
      พ.ศ. 2531 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราช ทานนามวิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา เป็น “สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล” เมื่อวันที่ 15 กันยายน 2531 “วิทยาลัยเทคโนโลยีและอาชีวศึกษา วิทยาเขตภาคพายัพ” จึงเปลี่ยนชื่อเป็น “สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล เขตพื้นที่ภาคพายัพ” 
      พ.ศ. 2549 – ปัจจุบัน การปรับเปลี่ยนองค์กรตามพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล โดยได้รวมเอาคณะวิชาเดิม 4 คณะ คือ คณะวิชา ออกแบบอุตสาหกรรม คณะวิชาศิลปกรรมคณะวิชาเทคโนโลยีสื่อสาร และคณะวิชาสถาปัตยกรรมศาสตร์ ก่อนการจัดตั้งเป็น คณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์ คณะกรรมการโครงสร้างของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา มีการพิจารณา จะนำคณะศิลปกรรม ไปรวมเป็นคณะเดียวกับคณะบริหารธุรกิจ ทางคณะวิชาศิลปกรรมและคณะวิชาออก แบบอุตสาหกรรมเดิม ได้ส่งตัวแทนเข้าไปขอให้ทบทวนเรื่องนี้ และนำเสนอศักยภาพขององค์กร ในด้านบุคลากร งาน และโครงสร้างที่มีอยู่ว่าสามารถ ปรับขึ้นเป็นคณะที่เป็นเอกภาพได้ โดยใช้ชื่อว่า “คณะศิลปกรรม” ประกอบกับศาสตร์วิชาด้านศิลปกรรมกับบริหารธุรกิจไม่สามารถ หลอมรวมกันได้ ในระบบการศึกษาที่เป็นสากลก็ไม่มีปรากฏในมหาวิทยาลัยอื่น ๆ ทางคณะกรรมการโครงสร้างมหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลล้านนาจึงเห็นชอบให้เป็นคณะศิลปกรรมและการออกแบบ และต่อมาทางคณะสถาปัตยกรรมเดิม ซึ่งขณะนั้น ในการปรับ คณะใหม่ได้เข้ารวมตัวอยู่ในคณะวิศวกรรมศาสตร์ จึงขอถอนตัวออกจากคณะวิศวกรรมศาสตร์ เพื่อเข้ามาอยู่ในคณะศิลปกรรม และปรับเปลี่ยนชื่อคณะใหม่โดยใช้ชื่อว่า “ คณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์ ” และได้จัดตั้งเมื่อ พ.ศ. 2548 อาศัยอำนาจ ตามความในมาตรา 6 และมาตรา 9 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พ.ศ. 2548 รัฐมนตรี ว่าการกระทรวงศึกษาธิการออกกฎกระทรวงไว้ ในราชกิจจนุเบกษา เล่ม 123 ตอนที่ 118 ก ลงวันที่ 14 พฤศจิกายน พุทธศักราช 2549 ประกอบด้วยสาขาดังนี้
1. สาขาศิลปกรรม
2. สาขาการออกแบบ
3. สาขาเทคโนโลยีศิลป์
4. สาขาสถาปัตยกรรม 

สีประจำคณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์
สีดำส้ม 
สีดำ หมายถึง สีที่เป็นกลางที่สุด โดยทุกสีไม่มีอิทธิพลกับสีดำ
สีส้ม หมายถึง สีของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี

สัญลักษณ์คณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์

ปรัชญา วิสัยทัศน์ พันธกิจ เป้าหมาย 
 

ปรัชญา “สร้างสรรค์นวัตกรรมทางด้านศิลปกรรม การออกแบบและสถาปัตยกรรม ด้วยภูมิปัญญาแห่งล้านนา”

 

วิสัยทัศน์ “เป็นแหล่งเรียนรู้และสร้างสรรค์นวัตกรรมด้านศิลปะ การออกแบบและสถาปัตยกรรมร่วมสมัยโดยอาศัยภูมิปัญญาล้านนาเพื่อสร้างคุณค่าให้สังคม”
 

พันธกิจ

1. ผลิตนักปฏิบัติที่มีความคิดสร้างสรรค์ มีแนวความคิดเป็นผู้ประกอบการ ทางด้านศิลปกรรมการออกแบบ และสถาปัตยกรรม มีทักษะการเรียนรู้ตลอดชีวิต และปรับตัวให้เท่าทันต่อการเปลี่ยนแปลง

2. สร้างงานวิจัย นวัตกรรม และงานสร้างสรรค์ ที่มีคุณภาพ ด้านศิลปะ การออกแบบ และสถาปัตยกรรมโดยบูรณาการเทคโนโลยีและภูมิปัญญาล้านนา

3. ให้บริการทางวิชาการทั้งแบบให้เปล่าและจัดหารายได้ เพื่อสร้างคุณค่าให้แก่สังคมอย่างยั่งยืน

4. อนุรักษ์สืบสานต่อยอดภูมิปัญญาล้านนา และสิ่งแวดล้อม

5. การบริหารจัดการเชิงบูรณาการสมัยใหม่ โดยการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีให้มากขึ้น

 

อัตลักษณ์  (Identity)

“บัณฑิตนักปฏิบัติมืออาชีพที่ใช้เทคโนโลยีเป็นฐาน”

- บัณฑิตนักปฏิบัติ  (Hands - on)

- ใช้ทักษะที่มีเทคโนโลยีเป็นฐาน (Technology - Based Learning)

- สร้างความเชี่ยวชาญวิชาชีพ (Professional Oriented)

 

เอกลักษณ์  (Uniqueness)

“ภูมิปัญญาล้านนา”

 

ค่านิยม

ใส่ใจผู้เรียนและลูกค้า แสวงหาความเชี่ยวชาญ บริหารงานอย่างโปร่งใส มีหัวใจผู้ประกอบการ ทำงานมุ่งเน้นผลลัพธ์

 

วัฒนธรรมองค์กร (MUANS)

M = Mastery เชี่ยวชาญรอบรู้

U = Unity สร้างเอกภาพสู่ทีมงาน

A = Arts สรรค์ศิลป์บูรณาการ

N = North (Lanna) สืบสานล้านนา

S = Safety รักษาความปลอดภัย

 

สมรรถนะหลัก

CC1 ความสามารถในด้านการออกแบบและสร้างสรรค์งานศิลปะ

CC2 ความสามารถในการจัดการเรียนรู้ที่เน้นทักษะการปฎิบัติจริง

CC3 ความเชียวชาญในการวิจัยและสร้างสรรค์ สิ่งทอจากวัสดุธรรมชาติ ลายคำล้านนา สถาปัตยกรรม

 

อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 6 และมาตรา 9 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พ.ศ. 2548 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการออกกฎกระทรวงไว้ โดยจัดตั้งคณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์ เป็นส่วนหนึ่งในส่วนราชการในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนากระทรวงศึกษาธิการ (ราชกิจจานุเบกษา หน้า 18 เล่ม 123 ตอน 118 ก) ให้ไว้ ณ วันที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2549 และตามประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่อง การแบ่งส่วนราชการในมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา พ.ศ. 2550 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการออกประกาศไว้ ข้อ 7 ให้แบ่งส่วนราชการในคณะบริหารธุรกิจและศิลปศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการเกษตร คณะวิศวกรรมศาสตร์ และคณะศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมศาสตร์ เป็นสำนักงานคณบดี ประกาศ ณ วันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2550